Mijn jeugd

Van jongs af aan voelde ik een bepaalde onrust, zoekende zonder precies te weten waarnaar. Op vierjarige leeftijd verloor ik mijn (biologische) moeder door een auto-ongeluk. Dit was achteraf het moment waarop mijn spirituele waarnemingen werden afgesloten door trauma. Ondanks dit verlies heb ik mooie jeugdherinneringen. Ik was altijd een zeer gevoelig meisje, maar heb dit nooit als vervelend ervaren. Tijdens mijn basisschooltijd voelde ik me veilig en was het gezellig en gemoedelijk. Tijdens mijn middelbare school periode, veranderde dit echter. Ik kwam in een compleet andere omgeving terecht waar ik totaal niet op mijn gemak was, wat maakte dat ik in deze periode veel gepest werd en geen vrienden had. Het was voor mij een uitdaging om hiermee om te gaan.

Loopbaan

Voor mijn vervolgstudie koos ik de zorgsector, na het behalen van mijn zorgdiploma begon ik te werken in de thuiszorg. In de 16 jaar als verzorgende heb ik met plezier in de ouderenzorg gewerkt, maar wel altijd met het knagende gevoel dat de zorgsector niet mijn echte passie was. De druppel die de emmer deed overlopen waren uiteindelijk ook de bureaucratie, onregelmatige diensten en weekenddiensten. Nadat ik uit de zorg ben gestapt, ontdekte ik een vacature voor een baan waarbij vooral de vaste (kantoor) werktijden en het gezellig team een verademing waren. Ik werkte daar een jaar met plezier, totdat ik in een burn-out belandde.

Mijn proces

Toen ik in 2015 voor de eerste keer moeder werd, merkte ik dat mijn intuïtie zich versterkte. Deze gewaarwording leidde me naar een nieuwe verdieping in mijn gevoeligheid. Ik ontdekte dat ik een High Sensitieve Person (HSP) was, en veel puzzelstukjes vielen op hun plek hierin vooral terugkijkend op mijn middelbare schooltijd en loopbaan. Door deze verdieping en erkenning kon ik van mijn gevoeligheid een kracht maken. Mijn interesse in spiritualiteit groeide, wat me naar een cursus intuïtieve ontwikkeling en een vervolgopleiding mediumschap leidde. Door deze cursussen verdween de onrust die ik kende, en begonnen mijn spirituele waarnemingen zich te ontwikkelen. Ondanks dat ik erg blij was met deze ontwikkelingen en de rust die ik hierin vond, realiseerde ik me totaal te zijn vastgelopen in het leven dat ik met mijn partner en kinderen had opgebouwd. Dit resulteerde begin 2020 in een pittige keuze om mijn leven volledig om te gooien, de burn-out die hiervan het gevolg werd door de vele stress die ik ondervond, werd tevens het begin van mijn persoonlijke ontwikkeling en bewustwording proces.

Terug naar de basis

Door mijn burn-out, werd ik gedwongen te stoppen met alles wat ik deed. De rust die hiervoor in de plaats kwam was als het ware dat duwtje in de rug, om mijzelf echt aan te gaan kijken. Om alles pijnlijke thema's die ik in mijn leven heb meegemaakt maar had weggestopt aan te gaan kijken en te verwerken. Om alle overtuigingen die ik had opgepakt en als waarheid was gaan zien te filteren in wat wel en niet bij mij paste als persoon.

Het was terugkeren naar mijn basis, in eerste instantie een intense, eenzame en pittige reis maar zeker de moeite waard om aan te gaan.  Naast de therapeutische begeleiding die ik kreeg, vanuit mijn werk, koos ik er voor om meer verdieping te zoeken op holistische vlak door het volgen van Reiki 1 en 2 om te leren werken met universele energie. De trance healing cursussen die ik daarna volgde, zorgden bij mij voor nog meer verdieping en healing en daarmee een mooie basis voor mijn praktijk.

In de afgelopen jaren heb ik mij verder mogen ontwikkeld in mijn kwaliteiten en doe ik veel aan zelfreflectie. We zijn in die zin net een ui die laag voor laag wordt afgepeld, als je denkt dat je klaar bent met een proces dan ontvouwt zich weer een nieuw proces. Na elk proces voel je meer verlichting en meer heling en merk je dat je steeds meer en meer je authentieke zelf wordt.  Hierin ben je eigenlijk nooit klaar.  Voor mij staat persoonlijke ontwikkeling niet perse voor het volgen van cursussen maar door het leven zelf te zien als mijn leraar met wat het aanbied.